توسط 
کانتینرسازی یک تکنولوژی نوآورانه است که در دهه ۲۰۰۰ میلادی به وجود آمد. شرکت Docker در سال ۲۰۰۸ تأسیس شد و با معرفی استاندارد جدید خود به نام Docker، کانتینرسازی را به مرحله بعدی برد. این تکنولوژی به توسعه‌دهندگان و مدیران سیستم اجازه می‌دهد برنامه‌ها را در کانتینرهای مستقل از سیستم‌عامل و سخت‌افزار اجرا کنند. از آن زمان به بعد، کانتینرسازی به عنوان یک استاندارد صنعتی برای ایجاد و مدیریت برنامه‌ها و سرویس‌ها در محیط‌های توسعه، تست و تولید شناخته شده است. این تکنولوژی باعث ایجاد ایزولاسیون، قابلیت قابلیت‌پذیری و مقیاس‌پذیری بالا در اجرای برنامه‌ها شده است. در ادامه مقاله به بررسی بحث کانتینر سازی چیست می‌پردازیم.
کانتینر سازی چیست؟
کانتینرسازی یا Containerization یک فناوری است که امکان اجرای برنامه‌ها و سرویس‌ها را در یک محیط مجازی و مستقل از سیستم عامل میزبان فراهم می‌کند. در این مدل، برنامه‌ها و تمام وابستگی‌هایشان به صورت بسته‌بندی شده و در یک واحد به نام کانتینر قرار می‌گیرند. کانتینرها شامل تمامی نیازمندی‌های لازم مانند کد، کتابخانه‌ها، متغیرها و تنظیمات و… برای اجرای برنامه‌ها هستند. آنها به صورت مستقل از دیگر کانتینرها و میزبان اجرا می‌شوند. این به این معنی است که هر برنامه در یک کانتینر قرار می‌گیرد و می‌تواند به صورت مستقل بر روی هر سیستم عامل و محیطی اجرا شود.
با کانتینرسازی، کانتینرها قابلیت‌هایی مانند پرتابلیت، انعطاف‌پذیری و قابلیت مقیاس‌پذیری را به ارمغان می‌آورند. برنامه‌ها درون کانتینرها به صورت مستقل و جداگانه از دیگر برنامه‌ها اجرا می‌شوند، بنابراین هر تغییر یا خطا در یک کانتینر تأثیری بر سایر کانتینرها ندارد.
بیشتر بخوانید: نات کوین چیست؟
مزایای کانتینر سازی چیست؟
کانتینرسازی دارای بسیاری از مزایا است که به عنوان مثال عبارتند از:
- استفاده در همه سیستم عامل‌ها: کانتینرها بسته بندی شده‌اند و تمام وابستگی‌های لازم برای اجرای برنامه را درون خود حاوی می‌شوند. این به این معنی است که می‌توانند به راحتی در هر سیستم عامل و محیطی اجرا شوند. این قابلیت پرتابلیت امکان استفاده از محیط‌های مختلف برای توسعه و اجرای برنامه‌ها را فراهم می‌کند.
- انعطاف‌پذیری: همانطور که در قسمت کانتینر سازی چیست اشاره شد، کانتینرها به صورت مستقل و جداگانه از یکدیگر اجرا می‌شوند و هر کانتینر شامل تنظیمات وابسته به خود است. این به معنی این است که می‌توانید هر کانتینر را به طور مستقل توسعه، آپدیت و مدیریت کنید بدون تأثیر بر روی سایر کانتینرها. این امکان را به شما می‌دهد تا برنامه‌ها را به راحتی تغییر دهید و با توجه به نیازهای خود آنها را بهینه کنید.
- مقیاس‌پذیری: کانتینرها به راحتی قابل مقیاس‌پذیری هستند. می‌توانید تعداد کانتینرها را براساس بار کاری و نیازهای سرویس خود تغییر دهید. این بدان معنی است که می‌توانید برنامه‌ها را در صورت نیاز به سرعت بیشتری اجرا کنید و منابع سیستم را بهینه تر استفاده کنید.
- جداگانگی: هر کانتینر درون یک محیط مجزا اجرا می‌شود و از دیگر کانتینرها و میزبان جداگانه است. این به معنی این است که هر تغییر یا خطا در یک کانتینر تأثیری بر سایر کانتینرها نخواهد داشت. این جداگانگی امنیتی و استقلال عملکرد را بهبود می‌بخشد.
- سهولت مدیریت: با استفاده از ابزارهای مدیریت کانتینرها مانند Docker و Kubernetes، مدیریت و پیکربندی کانتینرها ساده‌تر و کارآمدتر می‌شود. این ابزارها امکان مانیتورینگ، مقیاس‌پذیری، راه‌اندازی خودکار و مدیریت منابع را فراهم می‌کنند.
بیشتر بخوانید: آموزش بازی استاراطلس
معایب کانتینر سازی چیست؟
هرچند که کانتینرسازی دارای مزایا است، اما همچنین برخی معایب نیز دارد. برخی از معایب کانتینرسازی عبارتند از:
- پیچیدگی : استفاده از کانتینرها ممکن است نیازمند یادگیری فنون و ابزارهای جدید باشد. برای ایجاد و مدیریت کانتینرها، باید با ابزارهای مانند Docker و Kubernetes آشنا باشید. این ممکن است برای برخی افراد مبتدی و یا با تجربه کم سخت باشد.
- نیاز به مدیریت منابع: هر کانتینر نیاز به منابع سیستمی مشخصی دارد، از جمله حافظه، پردازنده و فضای دیسک. برای استفاده بهینه از کانتینرها، باید منابع سیستم را به درستی مدیریت کنید و از اینکه کانتینرها منابع بیش از حد مصرف نکنند، اطمینان حاصل کنید.
- مشکلات تطبیق: در برخی موارد، برنامه‌هایی که درون کانتینرها اجرا می‌شوند، ممکن است نیازمند تغییراتی در کد منبع خود باشند تا به صورت صحیح در کانتینر اجرا شوند. برخی برنامه‌ها ممکن است به دلیل وابستگی‌های سخت‌افزاری یا تنظیمات خاص، با محدودیت‌های کانتینرها سازگاری نداشته باشند.
- حجم بزرگ : در برخی موارد، کانتینرها می‌توانند به حجم زیادی نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، تصویر یک کانتینر Docker می‌تواند تا چند گیگابایت حجم داشته باشد. این ممکن است نیازمند فضای ذخیره‌سازی مناسب باشد و ممکن است زمان بیشتری برای دانلود و پخش کانتینرها نیاز باشد.
- امنیت : استفاده نادرست از کانتینرها می‌تواند به مشکلات امنیتی منجر شود. به عنوان مثال، اجرای کانتینرها با دسترسی بیش از حد ممکن است به مشکلات امنیتی منجر شود. همچنین، اگر کانتینرها به درستی پیکربندی نشوند، ممکن است به سرویس‌های دیگر در شبکه دسترسی داشته باشند و به امنیت سیستم آسیب برسانند.
مقاله پیشنهادی: بایننس کوین چیست؟
تفاوت ماشین مجازی با کانتینر سازی چیست؟
تفاوت اصلی بین ماشین مجازی و کانتینرسازی در روشی است که هرکدام از آنها برنامه‌ها و سیستم‌عامل‌ها را جداگانه جدا می‌کنند و محیط اجرایی مجازی ایجاد می‌کنند. در ادامه به تفاوت‌های اصلی بین این دو روش می‌پردازم:
ماشین مجازی(Virtual Machine)
- ماشین مجازی یک نمونه مجازی از سیستم‌عامل کامل است که توسط نرم‌افزار مجازی‌سازی مانند VMware یا VirtualBox ایجاد می‌شود.
- هر ماشین مجازی شامل سیستم‌عامل، درایورها، کدها و برنامه‌های مربوط به سیستم‌عامل است.
- هر ماشین مجازی نیازمند منابع سخت افزاری مجزا مانند پردازنده، حافظه و فضای دیسک است.
- هر ماشین مجازی به طور مستقل از هم اجرا می‌شود و می‌تواند محیط ایزوله‌ای را برای اجرای برنامه‌ها فراهم کند.
کانتینرسازی(Containerization)
- کانتینرها به طور مشابهی با ماشین مجازی عمل می‌کنند، اما از سطح سیستم عامل بهره می‌برند و سیستم‌عامل را به اشتراک می‌گذارند.
- هر کانتینر شامل برنامه‌ها، کدها و کتابخانه‌های مورد نیاز است، اما سیستم‌عامل را به اشتراک می‌گذارد.
- کانتینرها از تکنولوژی‌هایی مانند Docker استفاده می‌کنند و بر روی یک سیستم عامل میزبان اجرا می‌شوند.
- کانتینرها به طور مستقل از هم اجرا می‌شوند و هر کانتینر محیط ایزوله‌ای را فراهم می‌کند.
سخن پایانی
کانتینر سازی چیست؟ به طور خلاصه، کانتینرسازی یک فناوری است که امکان اجرای برنامه‌ها و سرویس‌ها را در یک محیط مجازی و مستقل از سیستم عامل فراهم می‌کند. با استفاده از کانتینرها، برنامه‌ها قابلیت‌هایی مانند پرتابلیت، انعطاف‌پذیری و قابلیت مقیاس‌پذیری را بهبود می‌بخشند.